Complimenten? Lofreden?
Prijzende woorden over hoe ik in mijn vak sta en hoe ik dat vak beoefen?
Pluimen voor mijn betrokkenheid, mijn taal, mijn stem, mijn pen?

Ik had de gewoonte tweewekelijks deze pagina te actualiseren.
Gaandeweg werd het een heel palmares.
Een Curriculum om “U” tegen te zeggen.

Onlangs werd me de vraag gesteld: “Is dat nu allemaal wérkelijk waar, mevrouw Struyf ?”
De goede man, werkzaam als Brand Manager, stond met grote ogen te kijken naar de geposte reacties op mijn website.
Onthutst heb ik meteen alles op deze pagina geschrapt. Ik vond het altijd al een beetje krom dat ik de respons van families en nabestaanden ging aanwenden om mijn werk kracht bij te zetten. Ik vond het ‘er over’ toen diezelfde meneer Brand, na het bijwonen van een door mij verzorgde plechtigheid, een prachtige dankmail schreef en afsloot met “Mag mijn reactie ook op uw website?”
Het is goed bedoeld allemaal, het mag alleen niet de bedoeling zijn.

​

Elke overledene is voor mij telkens weer opnieuw beginnen. Een ander leven, een ander verhaal.

Morgen sta ik weer bij iemand op de stoep.
Ook zonder pluimen.

​

De Uitvaartvrouw