Wie zijn we

Professionele Podiumwerkers binnen de uitvaart

Als professionele Podiumwerkers binnen de uitvaart doen we alles nét iets anders.

Voor dat 'anders' hebben we de juiste competenties: gevoel voor script, dictie & vorm, maar ook een grenzeloze interesse in het individu.

Tel daar een flinke dosis mensenkennis en een open geest bij en je hebt het allerbeste in huis.

DNL-Moderatoren: Vertellers van en voor het leven...

Elk leven verdient het om verteld te worden. En zoals het goede vertellers betaamt, willen we zoveel mogelijk weten: Wie was de overledene? Wat betekende hij/zij voor familie, vrienden, collega's,... ? Welke paden werden bewandeld, welke keuzes gemaakt?

We verdiepen ons in 'de mens'.

En ook al komen we (meestal) ná de dood, we willen hem/haar graag leren kennen.

Dus praat met ons over het geleefde leven, dan kunnen wij er over vertellen.

KARIN STRUYF

Begin 2022 waren het er precies 1.500.

1.500 Overlijdens waarvoor ik als moderator de uitvaartplechtigheid vorm 'mocht' geven. Geloof het of niet, ik hoef maar een willekeurig draaiboek uit de kast te halen en ik weet meteen weer van wie we toen afscheid namen. Er was niet één leven dat me onberoerd liet.

Ontmoeten, luisteren, ondersteunen, schrijven en samen afscheid nemen.

De mooiste job van mijn leven.

PETER ROUFFAER

Er zijn zo van die levens die zich vastzetten in het onze. Ze brengen ons de grote liefdes, de oprechte vriendschappen, de warme hartelijkheid...

Als je dan van zo'n leven afscheid moet nemen kan dat behoorlijk heftig zijn, niet in het minst tussen overlijden en uitvaart.

Op dat moment zijn we er voor u. Als gids, als mens, als Moderator.

WANDA JOOSTEN

We zijn heel bang om los te laten.

We zijn in feite heel bang om te leven, want leven is leren loslaten.

Dus we knoeien wat met de tijd: we lanceren een winter- en zomeruur, we zetten onze klok voor…of achter… waarom? Niet omdat we het langer licht willen hebben, maar omdat we het korter donker willen zien. Mensen zijn bang voor de avond. Dat is het einde van de dag en je weet maar nooit of er nog een nieuwe komt.

DIETER TROUBLEYN

Een uitvaart wordt ingekleurd met herinneringen die we levend houden door ze te delen. Op zo'n plechtigheid wens ik iedereen nog veel van die momenten. Georganiseerd, én organisch. Zorgvuldig uitgewerkt of als bij mooie toeval.

Precies zoals het leven gaat.

ELLEN VAN DE POEL

Laat dit mijn ambitie zijn als moderator: dat ik met taal, verhaal en verbeelding
families in rouw mag helpen woorden te vinden op het moment dat die er niet zijn. Want als die woorden gevonden zijn, krijgen ze greep op het gebeurde en kunnen ze hun verdriet, maar ook hun dankbaarheid om wie er niet meer is,
delen met anderen.

Dat is, denk ik, al een hele troost.

RANIA GAALOUL

In één woord: Dankbaarheid.Dat is het eerste waar ik aan denk als ik terugdenk aan de uitvaarten die ik begeleid heb.Terugblikken op een mensenleven met de mooie de moeilijke de intense en de laatste momenten.

De liefde die mensen delen daar getuige van mogen zijn en het vertrouwen krijgen om hun verhaal te mogen delen.Daar kan ik alleen maar dankbaar voor zijn.

INGRID LEENDERS

En hoe gaat het nu met jou?

Hoe leef je verder met iemand die er niet meer is?

Laten we je helpen om het leven van dat ene bijzondere mens af te ronden op een goede manier. Een manier waarop je verder kan met iemand die er altijd zal zijn. Niet langer fysiek nee, maar in je hart, in warme gedachten en voor altijd.

WIM VAN DEN DRIESSCHE

Als onze wegen onherroepelijk scheiden zijn de laatste woorden van groot belang. Ze bepalen deels de herinneringen. De juiste woorden, de gepaste stilte.

Zij die achterblijven moeten verder en voor hun is het dat wij er zijn.

Wij die met onze woorden het afscheid vormen, leiden maar niet bepalen.

Dat doen de herinneringen aan zij die ons verlieten zelf.

Daar deel van mogen uitmaken is meer dan een opdracht.

Het is een voorrecht.

Te weten dat elk leven de kiem van een afscheid in zich draagt.

Foto's: Veerle Eyckermans